Ang Kuwento Ng Multo Ng Isang Sundalong Army ng India Na Pinoprotektahan pa rin ang Hangganan ng India
Maniwala ka o hindi, ang mitolohiya ng militar ay isang bagay. Siguro pagdating sa paglilingkod sa iyong bansa, ang mga sundalo ay hindi talaga namamatay. Ito ang kwento ni Baba Harbhajan Singh, isang sundalong Indian Army, na namatay noong 1986 ngunit pinaniniwalaan na ang kanyang multo ay pinoprotektahan pa rin ang kanyang mga kapatid sa hangganan.
Ipinanganak sa isang nayon ng Punjab noong 1941, si Harbhajan Singh ay nagpatala sa sarili sa Indian Army noong 1956. Noong 1965, binigyan siya ng isang komisyon at nai-post upang maglingkod sa14 Rajput Regiment. Ito ay sa taong 1967, malapit sa Nathu-La pass, na natapos ni Singh matapos ang pagdulas at pagkalunod sa isang glacier habang pinamunuan niya ang isang haligi ng mga mula na nagdadala ng mga supply sa isang malungkot na outpost. Narekober ang kanyang bangkay makalipas ang tatlong araw at sinunog sa takdang karangalan. Ngunit namatay ba talaga siya?
Sinabi ng alamat na ang kanyang sariling multo na humantong sa partido sa paghahanap sa kanyang sariling patay na katawan. Di-nagtagal pagkatapos ng pagsunog sa cremation, pinaniniwalaan, lumitaw siya sa isa sa mga kaibigan niyang panaginip at tinanong siyang magtayo ng isang dambana sa kanyang memorya. Kasunod nito, itinayo ang isang dambana na nakatuon kay Singh.
Kahit ngayon, ang mga jawans na nai-post sa Nathu-La post ay matatag na naniniwala na ang multo ni Singh ay pinoprotektahan sila. Naniniwala pa nga ang mga sundalo na binabalaan sila ng kanyang multo ng anumang paparating na pag-atake kahit tatlong araw pa. Kahit na ang mga Intsik, sa panahon ng pagpupulong ng watawat, nagtabi ng isang upuan upang igalang si Harbhajan Singh. Ang tubig mula sa kanyang dambana ay pinaniniwalaang makakapagpagaling sa mga nahihirap na sundalo. Ang dambana ni Singh ay binabantayan ng mga kawal na walang sapin ang paa, at ang kanyang uniporme at bota ay nalinis sa araw-araw. Ang mga kwento tungkol sa kanyang multo na bumibisita sa mga kampo sa gabi at kahit na ginigising ang mga sundalo na natutulog habang nasa relo, ay napakalaki at napakatalik.
Ang paniniwala tungkol sa kanyang paranormal na pagkakaroon ay napakatatag na bawat taon sa ika-11 ng Setyembre, ang isang tren na nagdadala ng 'kanyang' mga pag-aalis ay aalis patungo sa kanyang bayan na sinamahan ng mga kapwa sundalo, at papunta mismo sa pintuan ng kanyang bahay. Bukod dito, hanggang sa kanyang pagreretiro, si Singh ay patuloy na naitaas ang ranggo at nagretiro bilang isang Honorary Captain. Ang kanyang suweldo ay, walang kabiguan, naipadala sa kanyang pamilya hanggang sa kanyang pagreretiro. Si Singh ay tinitingala bilang isang banal na santo ngayon at madalas na tinutukoy siya ng mga sundalo bilang 'Baba'. Hulaan na ang patriotismo ay hindi talaga namamatay!
Ano sa tingin mo?
Magsimula ng isang pag-uusap, hindi isang sunog. Mag-post nang may kabaitan.
Mag-post ng Komento
